Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο , νομοθετική συνέλευση του Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Εγκαινιάστηκε το 1958 ως Κοινή Συνέλευση, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελούσε αρχικά εκπροσώπους που επιλέχθηκαν από τα εθνικά κοινοβούλια των κρατών μελών της ΕΕ. Ξεκινώντας το 1979, τα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (βουλευτές του ΕΚ) εκλέχθηκαν με άμεση και καθολική ψηφοφορία για πέντε χρόνια. Υπάρχουν περισσότερα από 700 μέλη. Ο αριθμός των μελών ανά χώρα ποικίλλει ανάλογα με τον πληθυσμό. για παράδειγμα, Γαλλία , Γερμανία, Ιταλία , και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν περισσότερους από 70 ευρωβουλευτές ο καθένας, ενώ Κύπρος , Εσθονία , Λουξεμβούργο , και Μάλτα το καθένα έχει λιγότερα από 7.
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Στρασβούργο, Γαλλία. Λούκας Ρίμπλινγκ
Η συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του ΕΚ συμμετέχουν σε μία από τις επτά διεθνικές πολιτικές ομάδες και όχι σε εθνικές ομάδες. Ένας σημαντικός αριθμός μελών, ωστόσο, δεν συνδέονται με καμία διακρατική ομάδα. Εκπροσωπούν διάφορα πολιτικά κόμματα των χωρών καταγωγής τους. Οι μεγαλύτερες διεθνικές ομάδες είναι η κεντροδεξιά Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και η Ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (σε μεγάλο βαθμό περιλαμβάνει μέλη του Κόμματος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών). Η Συμμαχία Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη (που κυριαρχείται από μέλη του Ευρωπαϊκού Κόμματος Φιλελευθέρων Δημοκρατών και Μεταρρυθμιστών) κατέχει επίσης σημαντικό αριθμό εδρών. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συνεδριάζει κάθε χρόνο για περίπου 12 μία εβδομάδα απόλυτος συνεδρίες στο Στρασβούργο της Γαλλίας. Οι περισσότερες άλλες εργασίες (π.χ. συνεδριάσεις επιτροπών) πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες. Το Προεδρείο, το οποίο είναι αρμόδιο για τα δημοσιονομικά, διοικητικά και οργανωτικά θέματα του Κοινοβουλίου, διευθύνεται από έναν πρόεδρο και 14 αντιπροέδρους, οι οποίοι εκλέγονται μεταξύ των μελών του Κοινοβουλίου έως 30 μήνες. Το Κοινοβούλιο υποδιαιρείται σε εξειδικευμένες επιτροπές, συμπεριλαμβανομένων των επιτροπών εξωτερικών υποθέσεων, προϋπολογισμών, γεωργίας, οικονομικών και νομισματικός υποθέσεις, απασχόληση, δικαιώματα των γυναικών, ελευθερίες και δικαιώματα των πολιτών, το περιβάλλον και περιφερειακές υποθέσεις. Προσωρινές επιτροπές συγκροτούνται επίσης περιστασιακά για την αντιμετώπιση ζητημάτων ιδιαίτερου ενδιαφέροντος. Το Κοινοβούλιο επικουρείται στο έργο του από μια γραμματεία, η οποία αφιερώνει μεγάλο μέρος του χρόνου της μετάφρασης και διερμηνείας μεταξύ των 23 επίσημων γλωσσών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Κτήριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Κτήριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Στρασβούργο, Γαλλία, τη νύχτα. Geoff Tompkinson / GTImage.com (Συνεργάτης εκδόσεων Britannica)
Οι εξουσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που αρχικά ήταν μόνο ένα συμβουλευτικό όργανο, έχουν αυξηθεί σε ορισμένους τομείς ως ενσωμάτωση έχει προχωρήσει. Για παράδειγμα, το Κοινοβούλιο απέκτησε δικαίωμα αρνησικυρίας στους περισσότερους τομείς που σχετίζονται με την οικονομική ολοκλήρωση και τη δημοσιονομική πολιτική. Με την έναρξη ισχύος του Συνθήκη της Λισαβόνας το 2009, το Κοινοβούλιο ανέλαβε περαιτέρω νομοθετικές εξουσίες. Συγκεκριμένα, η διαδικασία συναπόφασης, σύμφωνα με την οποία το Κοινοβούλιο εγκρίνει νομοθεσία σε συνεργασία με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (το όργανο λήψης αποφάσεων που αποτελείται από υπουργικούς εκπροσώπους των κρατών μελών), επεκτάθηκε σε πολλούς τομείς πολιτικής. Ο οργανισμός χρησιμεύει επίσης ως δημοκρατικός έλεγχος σε άλλα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Συγκεκριμένα, πρέπει να εγκρίνει και έχει την εξουσία να απομακρύνει τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκή Επιτροπή (το κύριο εκτελεστικό όργανο της ΕΕ). Το Κοινοβούλιο έχει επίσης την εξουσία να λογοκρισία την Επιτροπή με τα δύο τρίτα της ψήφου των μελών της, αναγκάζοντας έτσι την Επιτροπή να παραιτηθεί. Παρόλο που δεν ψηφίστηκε ποτέ μομφή, ολόκληρη η Επιτροπή παραιτήθηκε αντί να αντιμετωπίσει μια τέτοια πρόταση το 1999.
Copyright © Ολα Τα Δικαιώματα Διατηρούνται | asayamind.com